d. 1928 / İstanbul, TÜRKİYE.  ö. 1976 / TÜRKİYE. Tam adı; Abdülahet Kuzgun Çetin Acar’dır. Demir, çivi, tel ve ahşap gibi malzemeleri kullanarak yaptığı eserlerle tanınan bir heykeltıraştır. Türkiye'de çağdaş heykel sanatının öncülerindendir. 1966 yılında yaptığı İstanbul Manifaturacılar Çarşısı'ndaki "Kuşlar" heykeli ve Ankara Kızılay Meydanı'ndaki Emekli Sandığı Genel Müdürlüğü cephesine yaptığı bronz rölyefli "Türkiye" heykeli sanatçının önemli eserleridir. Kuzgun Acar, Libya asıllı Nazmi Acar ve Etiyopya asıllı eşi Ayşe Zehra'nın oğullarıdır. Önceleri ten renginin umduğundan daha koyu olması nedeniyle kendisini reddeden babası Nazmi Acar'ın servetine rağmen, çocukluğu ve gençliği boyunca annesiyle birlikte yoksulluk içinde yaşamıştır. Liseyi İstanbul Sultanahmet Ticaret Lisesi'nde bitirmiş ve 1948'de Güzel Sanatlar Akademisi Heykel Bölümü'ne girmiştir. 1886-1972 arasında Rudolf Belling'in öğrencisi olarak eğitim görmüştür. Akademi yıllarında Hadi Bara'dan etkilenerek daha soyut figürlere yönelmiştir. Çivilerle oluşturduğu eseri 1961 yılında Paris Bienali'nde birincilik ödülüne layık görülmüştür. Paris Bienali'nin yabancı genç sanatçılara tahsis ettiği iki bursdan birini kazandığı için bu ödül onun için bir dönüm noktası olmuştur. Acar bursla Paris'e gitmiş ve bir yıl orada çalışmıştır. Eserleri 1962'de Musee d'Art'ta sergilenmiştir. Türkiye'ye döndükten sonra 1962 yılında 23. Devlet Resim ve Heykel Sergisi'nde demir heykeli ile birincilik ödülünü kazanmış, 1962 ve 1963 yıllarında Paris'te Le Havre Modern Sanat Müzesi ve Galerie Lacloche'da kişisel sergileriyle yer almıştır. Sonraki sergileri, İstanbul'daki ve Deutsches Kulturzentrum'daki resimleri ve 1966'da Paris'teki Musée Rodin'deki heykellerini içermektedir. 1968'de sokak tiyatrosu sanatçıları için maskeler üretmiştir. 1975'te Türk tiyatro topluluğuna Paris'te eşlik etmiş ve Kafkas “Tebeşir Çemberi” oyununun maskelerini yapmıştır; İkinci Dünya Savaşı'nda kullanılan çelik ve kauçuktan yapılmış 140 adet maske önemli eserleri arasındadır.