d. 1906 / İstanbul, TURKİYE. ö. 1974 / TÜRKİYE. Güzel Sanatlar Akademisi'ni 1930 yılında bitirip Paris'te sanatını geliştiren sanatçı, Türkiye'ye dönünce öğretmenlik ve Devlet Tiyatroları Genel Müdürlüğü'nde dekoratörlük yapmıştır. Müstakil Ressamlar ve Heykeltıraşlar Birliği ve D Grubu'nun sergilerine katılıp Türk folklor ve geleneğinden yararlanarak Anadolu yaşamından aldığı konuları işlediği resimleriyle ün salmıştır. Devlet Resim ve Heykel Sergisi’nde 1939'da birincilik, 1957'de ikincilik ödülünü almıştır. Resim eğitimine 1923'te İstanbul Devlet Güzel Sanatlar Akademisi'nde İbrahim Çallı atölyesinde başlamıştır. 1930'larda Halkevleri'nde halk ve kültür üzerine yaptığı çalışmalar nedeniyle folklorik konularda çalışmalar yapmıştır. Resimlerinde daha çok köylüleri ve göçebeleri konu edinmiştir. Ömrünün sonuna kadar geometrik formlardan uzak resimler yapmıştır. İstanbul Devlet Resim ve Heykel Müzesi'nde sergilenen “Orta Oyunu”, “Yörük Köyü” ve “Yaylada Yörükler” gibi resimlerinde yerel özellikleri temsil ederek, öz ve biçim açısından ulusal bir yaklaşımı benimseyen ilk sanatçılardan biri olmuştur.